Reisverhaal «Zw22-01»

Zweden 2022 - Zw2022 | Zweden | 2 Reacties 19 April 2022 - Laatste Aanpassing 04 Juli 2022

Zw22-01

Proloog van 27 maart 2022
Het is vandaag zondag en we lezen al enige tijd Zweedse reisgidsen en struinen door websites van natuur- reservaten en parken.
Al meer dan twee jaar hielden virussen ons van onze geplande reis naar de Baltische landen, de laatste maand zijn het de andere (vi)Russen die ons doen besluiten deze reis nogmaals uit te stellen.
Maar we trekken toch noordwaarts. Zweden wordt ons doel. We vertrekken na het paasverlof.
We reisden al eerder doorheen Zweden in 1986, op weg naar Svalbard (Spitsbergen). We reden toen via Zweden en een stukje (muggen-)Finland naar het Noorse Tromsø vanwaar we op het zeilschip “Anna Kristina” naar Svalbard vertrokken. Het werd een reis waar we nog steeds vol mooie herinneringen aan terugdenken. Deze reis is ook opgenomen in deze blog.
Maar van Zweden zelf kregen we onderweg natuurlijk niet veel te zien omdat we de meer dan 3000km in drie dagen moesten afleggen, de vakanties van toen waren niet de langste. En daarom gaan we nog eens terug voor een tweede, ditmaal grondiger, bezoek.
Zoals we al meerdere reizen “organiseerden” maken we geen dagschema’s, doen we geen grote steden aan en laten we veel afhangen van “het toeval en de omstandigheden”. We hebben uiteraard grosso modo traject en wat plekken genoteerd die we zeker willen aandoen maar de rest van de tijd zullen we gewoon genieten van wat we tegenkomen en waar Mwenzi ons brengt. Reizen is niet zozeer een reisgids volgen maar zelf op ontdekking gaan.
Nog even dit; Zweden in enkele cijfers:
oppervlakte: 450.295 km² België: 30.689 km²
inwoners: 10.202.491 (2020) België: 11.492.641 (2020)
bevolk.dichtheid: 22,7/km² (2020) België: 376/km² (2020)
is dat duidelijk ???

Dinsdag 19 april 2022
Vertrokken om 8u. Vrij vlot verkeer tot in Duitsland, waar we net voorbij Osnabruck in een file richting Bremen terechtkwamen. Geen rijdende file maar een stilstaande. De langste stilstand duurde iets meer dan een uur… Uiteindelijk verloren we bijna praktisch drie uur. Iets voorbij Bremen zijn we in Ottersberg een parking opgereden aan een sportveld. Een goede plek om te overnachten en we konden de plaatselijke senioren nog even zien voetballen. Gereden: 498km.

Woensdag 20 april
7u45 vertrokken richting Hamburg - Lübbeck - Puttgarden. Van daaraf de 45min. ferry naar Rødby in Denemarken. Dan richting Kobenhavn om via een tunnel en de (The Bridge) brug in Zweden te komen rond 14u15. Die brug bracht natuurlijk, zoals waarschijnlijk bij velen, de herinnering boven bij de sublieme Zweeds-Deense misdaadserie waarin Sofia Helin een magistrale hoofdrol speelde.
Nog even vermelden dat we gisteren tijdens onze rit doorheen Duitsland in de omliggende velden en akkers 8 verschillende Reeën zagen, enkele Buizerds en enkele Hazen, Ooievaar en Blauwe reiger. Vandaag, tijdens de rit Otterssberg - Puttgarden, zagen we 22 ! Reeën, ook weer enkele Hazen en Buizerds maar ook 2 x Rode Wouw. Nabij Puttgarden, tijden een korte file, hadden we de kans om een rondcirkelende Zeearend te bewonderen ! Prachtig allemaal.
We staan nu aan het Dalby Söderskog Nationaal Park, onze eerste bestemmingsplek. Het is het kleinste Nationaal Park in Europa en één van de oudste in Zweden. En wat we onderweg al zagen in verschillende bossen, staan ook hier de Bosanemonen in volle bloei. Overweldigend was onze eerste wandeling in het gebied. Het weer zit ook mee. +/- 15ºC en volle zon. De bosbodem van het Dalby N.P. is bedekt met Bosanemoon, Speenkruid, Holwortel in wit en rose, Bleke schubwortel en nog enkele andere bloempjes. Overweldigend was het, een Zweeds “Hallerbos”.
Hopelijk doen de beelden eer aan hun pracht - alhoewel ik wat vrees voor het contrast met de schaduwplekken van het bos… Morgenvroeg doen we nogmaals een rondwandeling, we zien wel hoe het dan wordt. Gereden: 453km.

Donderdag 21 april
Vanaf 6u30 op wandel in het Dalby Söderskog N.P. Nogal wat spechten gezien en gehoord. Hier woont ook de Kleine bonte specht naast z’n grotere verwant samen met de Zwarte specht en de Groende specht.
Ons volgend doel was Stenshuvud N.P. aan de oostkust. Over een weg die er naartoe leid is er een soort ecoduct gebouwd speciaal voor de Hazelmuis die hier voorkomt. Er is in de omgeving nog veel gesloten maar we konden toch een flinke wandeling in het gebied maken, deels langs de kust en deels doorheen de bossen achter de heuvelrug. Daar bevinden zich een aantal plassen waar we Rana dalmatica (NL: Springkikker) hoorden en met de verrekijker konden zien. Veel dieren in amplex dus er werden volop eieren afgezet. Er zou ook Boomkikker voorkomen maar daarvoor was het waarschijnlijk nog wat te koud.
Na de wandeling richting Mörrum gereden waar we het Laxens hus (Huis van de Zalm) wilden bezoeken. Maar d’r was ook hier nog niet veel open -buiten het restaurant en de visgerei handel.
De toch wel indrukwekkende stroomversnelling daar was wèl interessant om zien. Volgens enkele vissers had er dit jaar nog niemand een Zalm gevangen. Als het weer meezit zou die pas volgende week hier opduiken om stroomopwaarts te gaan paaien. Het blijft een indrukwekkend schouwspel als die dieren tegen de zware stroming in hun weg proberen te vinden door boven het water uit te springen zoals we zagen in Brooks Falls in Alaska. Maar nog minstens een week daarop wachten is voor ons van het goede teveel dus trekken we verder. We vinden een parking aan het begin van een natuurreservaat in Järnavik. We gaan hier ook overnachten. Gereden: 197km.